NE OLUYOR

Bugün serviste gayet mutsuz bir şekilde giderken... Yani herzamanki servis diyeceğim ondan da kötüydü. Garip bir şekilde sbs nin bana kaybettirdikleri ve bu minbalde  5. 6. sınıfımı hatırlıyordum. Yüzüm düşmüştü ve bunu kimse farke tmedi. Öyle görünmez adam olmuştum. Bunu düşünürken servisten insanlar birer birer iniyordu. Benden önceki kişi de inmişti ki bir an irkildim. Bir baktım bana gülümseyen küçük bir kız ona baktım ve o bana gülmeyi sürdürdü. Galiba beni tanımıştı ama ben o kadar emin değildim. O dudak makyajlı küçük kızı tanımamıştım. Ama gülüşünde kendi gülüşümü gördüm. Galiba düşündüğüm insandı. Ama ben ona o kadar yabancılaşmıştım ki onu gözümde o kadar büyütmüşüm tanıyamadım. Onu dağ gibi hayal ederken küçücük bir kız olduğunu gördüm. Onu buz gibi hayal derken gerçek yüzünü hatırladım. Güzeldi cidden tabi oysaaa......