12 Ekim 2014 Pazar

Şamar Oğlanı

Yine Florya Koleji zamanlarından yine orta birin yarısını ve orta ikinin bir kısmını içeren bir iç karartıcı anıya hoş geldiniz. Böyle yazılar yazmayı sevmediğimi biliyorsunuz ama şartlar bunu gerektiriyor. Bende yazmak isterim sosyal psikoloji veya c programlama ile ilgili yazı ama olmuyor işte. Buna mahkumsunuz (Kim mahkum be!Kendi kendine konuş sen.).
    İstanbul'a gelene kadar hiç küfür duymamış bir çocuktum (Gebze'nin çok nezih bir yer olmasından değil yaşam küçük olduğundan.). Buraya ayak bastıktan sonra bazı kelimelerle karşılaştım. Etkileşimde olduğum yaşıtlarımın belli başlı kelimeler ile karşılaşınca bir birine saldırdıklarını gördüm. Topluma uyum sağlama davranışı sergileyerek ben de o kelimeleri kullanmaya ve hatta belli başlı kelimeler duyunca arkadaşım dediğim insanlara saldırmaya başladım. Çok fazla böyle kelime kullanmıyor ve belki sadece bir kere saldırıda bulunmuştum. Derken annemin ve babamın telkinleri ve kendi anlayışım gereğince küfür etmemeye ve küfür karşısında tepki vermemeye başladım.
     Kendini ne güzel övüyorsun, sen çok zekisin; dediğiniz buradan duydum. Bunun bir erdem yada başarı olmadığını belirterek anlatmaya devam ediyorum. Başlarda güzel gidiyordu elbette. Anıl yalan söylemez, güzel konuşur gibi çeşitli hurafelerle bile karşılaşmaya başlamıştım. Derken  bir gün üst sınıf ile basket oynarken bir adamın bana okkalı bir küfür etmesi ve benim her zamanki gibi sessiz kalmam ile her şey değişti. O an tepki vermememe daha da sinirlenen çocuğa karşısı girdiğim inanılmaz büyüklük hissi yaşayacağım belki de son büyüklük hissi olacağını bilsem daha da üzerine giderdim. O günden kısa sürede adım küfür edildiğinde tepki vermeyen çocuğa çıktı (Tabi ki onlar böyle söylemiyor yerine başka bir kelime kullanıyordu.).
     Önceden bu yüzden beni seven insanlar aynı nedenden hor görmeye başladı. O söyledikleri kelimenin anlamındaki iğrenç şeyin etkisi idi bu elbette. Sonuç olarak yakın arkadaşlarım da dahil olmak üzere neredeyse bütün orta okul ve orta okula yakın çocuklar durduk yere bana küfretmeye başlamışlardı. Durum öyle tuhaf bir hal almıştı ki serviste günaydından sonra ilk duyduğum kelime çoğu zaman bir küfür oluyordu. Bu durum belki baş edilebilir olabilirdi ancak yerleşen algı gerçekten iğrençti. Ben de bu iş böyle gitmez diyerek bir gün küfür bana küfür eden (fazla iri olmayan ama benden büyük) çocuğa çattım. Akabinde insanlara küfür etmeye başladım. Küfür etmek konusunda çok da başarılı olmadığım pek fazla dağarcığım ve rol modelim olmadığı için belkide ettiğim küfürler bağlamsız ve eğreti duruyor ve gerçekten iğrenç duruyorlardı. Bunun farkındaydım ama sürekli küfür edilen şamar oğlanı çocuk olmaktansa küfürbaz çocuk olmak algı açısından daha iyiydi. Kısa sürede eski halim unutuldu ve kaba, küfürbaz çocuk olarak nam saldım. Hala yalan söylemez diyorlardı ama ilginç. Artık küfürlere karşı gereksiz fazla tepki veriyordum. Bu yüzden de çeşitli şakalaşıyorduk ya sen naptınlar duyduktan ve anlayışsız damgasını da yedikten sonra tam bir ergen olma vaktimin geldiğini anlamıştım ve bir süre daha bağlamsız küfürler etmeye devam etmiştim.
Peki size ne öneririm:
    Eğer 11-12  yaşlarında bir çocuksanız ve böyle bir durum ile karşılaşırsanız hemen küçük tepkiler verin. Asla tepkisiz kalmayın. Küfür etmek zorunda değilsiniz. Küçük düşürücü bir cümle onu hak ettiği yere gönderecek ve sizi öne çıkaracaktır. Küçük fiziksel temaslardan kaçınmayın. Bu şekil yoğun toplumsal hareket görüyorsanız ise bir büyük olay çıkarın yumruk,tekme ağzını yüzünü dağtın. Bu şekilde artık küfür etmeden yaşama özgürlüğüne kavuşmuş olacaksınız (Ay kız küfür etsen daha iyi şiddet küfürden kötü.Hayır değil!).
   Çocuğunuzun böyle bir durumla karşı karşıya kaldığını düşünüyor iseniz ona sakın küfür etme falan gibi talimatlar vermeyin. Kötü söz sahibinindir falan demeyin. O çocukları fazla ciddiye almamasını ama tepkisiz de kalmamasını söyleyin. Çocuğunuzun sınıfından bir kız çocuk ile yakın arkadaşlık kurmasını sağlayın mümkünse.
   Küfür gerçekten büyük bir problem haline geldi toplumumuzda. Türk filmlerinde sadece küfür edilince gülen, küfür bir kültürdür,küfür en eski lmladır diyen insanlar olduk. Böyle olmak zorunda değiliz ve ne pahasına olursa savaşmaya devam etmeliyiz. Onların küfürleri varsa bizim ince göndermelerimiz var. Pek Yakında gibi bir aile dramasında bile dakikayla sayarak (10 dakikadır küfür yok hemen yolla bir tane) küfür edilirken bu zor ama biz zaten zoru severiz. Daha iyimser bir yazıda görüşmek üzere.
     

2 yorum:

  1. Merhaba. Rastgele blogunu keşfettim. Tesadüflere inanmam :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende inanmam. Yusuf Atılgan'ın ölüm yıldönümü yazılarının patır patır yayınlandığı bir dönemde böyle bir yorum yazman tesadüf olamaz:)

      Sil